Koniki polskie

Witajcie!
Wymyśliłam (znowu) coś nowego :,D
Tak to już ze mną jest :)
Co parę postów opowiem Wam dokładnie, o każdej rasie konia, co mi wpadnie do głowy.
To o arabach, koniach wielkopolskich, małopolskich i jeszcze wiele, wiele innych.
Tak na ten mały początek, o małych koniach :)

KONIK POLSKI:
Prawdopodobnie, a nawet wątpliwie pochodzi pochodzi od dzikich przodków - Tarpanów, który ostatni przedstawiciel rasy zmarł 1909 roku. Czyli ponad sto lat temu. Tarpany można było spotkać w zalesionych terenach Polski, Litwy oraz Prus. Były to  małe, niepozorne, wyjątkowo wytrzymałe na niekorzystne warunki życia, myszate koniki z charakterystyczną ciemną pręgą wzdłuż grzbietu. Tarpanami zainteresowali się w 1914 roku dwaj hipologowie: Jan Grabowski i Stanisław Szuch, oraz  profesor Tadeusz Vetulani. To właśnie on wprowadził do literatury termin “konik polski”, który stał się ogólnie przyjętą nazwą rasy. Z czasem  przyczynił się do zapoczątkowania hodowli konika polskiego w Polsce.
Cechy koników polskich:
- osiągają 135cm - 140cm w kłębie 
-  umaszczenie myszate od jasnego do ciemnego
- czarne pręga przechodząca przez grzbiet, i przechodząca przez ogon
- mają bujny ogon i grzywę często u jaśniejszych przedstawicieli z jasnymi włosami brzegowymi
- lekkie pręgi umieszczone na kończynach i łopatce konia
- prymitywny kształt konia jest beczkowaty o przyziemnej sylwetce
-  prymitywna głowa z dużymi kośćmi żuchwy

Koniki polskie są bardzo ufne wobec człowieka. Mają spokojny temperament i są dobrymi obserwatorami. Poprzez bliski kontakt z naturą, koniki polskie potrafią szybko zareagować w obliczu zagrożenia. Podobnie jak tarpany, koniki polskie są bardzo odporne na warunki atmosferyczne. Z moich obserwacji wynika, że te koniki są bardzo dobre dla dzieci i rodziny. Są towarzyskie i lubią czas z ludźmi. Nadają się bardzo dobrze do rehabilitacji dzieci.

Na dziś to chyba tyle. :)
 Informacje są od różnych źródeł wiedzy i trochę od instruktorów jazdy konnej i mojego doświadczenia :)
Przyznajcie, że koniki polskie to bardzo, ale to bardzo słodkie konie. Prze kochane i grzeczne :)
 Do następnego posta! :D